• Είσοδος Χρήστη
• Εγγραφή
• 
• 

Αρχική / Βιβλία / Τέχνες

Περιγραφή

[...] Στις "Γυναίκες του πρόχειρου λόγου", οι στίχοι του Μιχάλη Αναστασίου, που καθρεφτίζονται στις αντικρυστές σελίδες, ακούγονται άλλοτε σαν τρυφερός ψίθυρος που αναβλύζει από βάθος στοάς ορυχείου, άλλοτε σαν λαχάνιασμα, σαν βουητό βουνού σε απότομη πλαγιά.
Ο στίχος γεωγραφεί τον άδειο χώρο, συνομιλεί με τα κενά του μαύρου και με τα κενά του άσπρου και συχνά μεταμορφώνεται σε περίτεχνο πλαίσιο· γίνεται το κάδρο που επιμένει να προστατεύει, να αναδεικνύει, να ξορκίζει εν τέλει το είδωλο, δίπλα στο οποίο φωτογραφίζεται.
Κάποιοι λένε ότι η φωτογραφία αποτελεί ένα είδος μεταφοράς και ότι όλες οι φωτογραφίες δηλώνουν μια απουσία.
Για τον Αναστασίου η φωτογραφία είναι το ατελές, το σπασμένο, το ημιτελές· είναι γεωμετρική εξίσωση που ζητάει τη λύση της, είναι σειρά από ευθείες γραμμές και τεθλασμένες γραμμές, από γωνίες τριγώνων και από πτυχώσεις πάνω στην επιφάνεια του άσπρου όπου δεν χωρά καμιά παραπλανητική διαλεκτική, είναι η σιωπή του μαύρου μέσα στο άσπρο, η πιο ηχηρή, η πιο εύγλωττη σιωπή, είναι οι φωνές, οι κραυγές, οι χαραμάδες του άσπρου, είναι το αρσενικό και το θηλυκό μαζί σε ένα ανδρόγυνο μη χρώμα. [...] (από τον πρόλογο του Λευτέρη Ξανθόπουλου)

Αφιερωματικό κείμενο "Πρό-στιχα λόγια": Γωγώ Δημητριάδου. Πρόλογος: Λευτέρης Ξανθόπουλος.

© Μαλλιάρης Παιδεία Α.Ε. (Γ.Ε.Μ.Η. 038272305000)

Όροι χρήσης | Επιστροφές | Τηλεφωνικές Παραγγελίες | Παραλαβή - Αποστολή και Πληρωμή

• 
• 
• 
• 
• 

• 
• 

Δημ. Γούναρη 39
546 22 Θεσσαλονίκη
2310 278707 | 640755