Βιβλία
- Αρχαία Κείμενα
- Βιογραφίες & Μαρτυρίες
- Γλωσσολογία & Σημειολογία
- Γραμματολογία & Λογοτεχνικό Δοκίμιο
- Γυναίκα - Μητρότητα - Εγκυμοσύνη
- Διατροφή, Βότανα & Υγεία
- Δίκαιο
- Εγκυκλοπαίδειες
- Επιστήμες
- Θρησκείες - Θεολογία
- Ιατρική
- Ιστορία
- Κοινωνιολογία - ΜΜΕ - Δημοσιογραφία
- Λαογραφία - Εθνολογία - Οδοιπορικά - Ταξίδια - Ανακαλύψεις
- Λεξικά
- Λογοτεχνία
- Μαγειρική & Οινολογία
- Μελέτες, Δοκίμια
- Μεταφυσική - Εσωτερισμός - Αναζήτηση
- Ξενόγλωσσα
- Οικονομία - Μάνατζμεντ
- Παιδαγωγική Επιστήμη
- Παιδικά & Νεανικά Βιβλία
- Περιοδικά - Κόμικς - Γελοιογραφίες - Χιούμορ
- Πληροφορική
- Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις
- Συμπληρωματική Ιατρική
- Σχολικά Βιβλία Οργανισμού
- Σχολικά Βοηθήματα
- Ταξιδιωτικοί Οδηγοί & Χάρτες
- Τέχνες
- Τεχνολογία
- Φιλοσοφία - Φιλοσοφικό Δοκίμιο
- Φύση - Περιβάλλον - Οικολογία
- Χόμπυ - Αθλητισμός
- Ψυχολογία - Ψυχιατρική - Ψυχανάλυση
ΔΕΝ ΕΙΠΑΜΕ ΑΝΤΙΟ
κερδίστε 2,21 €
Εξαντλημένο
Κωδικός είδους : |
002.9972 |
Βάρος : |
0.414 kg |
|
Συγγραφέας : |
Εκδότης : |
|||
Διαστάσεις : |
14x21 |
Εξώφυλλο : |
Μαλακό |
|
Σελίδες : |
334 |
Barcode : |
9789609808330 |
|
ISBN : |
978-960-98083-3-0 |
Ετος κυκλοφορίας : |
2011 |
Περιγραφή
Βασανιζόταν από πόνους -συμπεριλαμβανομένου του πόνου στο μέλος-φάντασμα-, από τους οποίους ήταν αδύνατον να ανακουφιστεί. Έπρεπε να καταφεύγουν διαρκώς στη μορφίνη. Όμως, οι θεραπείες δεν ήταν τόσο εξελιγμένες όσο σήμερα. Παρά την κατ οίκον νοσηλεία, παρά την καλοσύνη και τις ικανότητες των νοσηλευτών, δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους η απέραντη μοναξιά και η εξάντληση, αναπόφευκτα συναισθήματα όταν το μαρτύριο διαρκεί καιρό και πρέπει να αναλάβεις μόνος τη στήριξη ενός αγαπημένου προσώπου. Καταλήγεις να εύχεσαι να έρθει το τέλος. Το σκέφτεσαι, το φαντάζεσαι. Μέχρι τη μέρα που μια νοσοκόμα αντιλαμβάνεται την απίστευτη κούρασή σου, τη μοναξιά σου, και σου προτείνει τη λύση της ευθανασίας.Όταν έφτασε η στιγμή, δεν ήξερε ότι της κάναμε ευθανασία. Όλα έγιναν ερήμην της. Δεν βρήκα το κουράγιο να της το πω. Η απόλυτη σιωπή...
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σας μιλήσω για τη διαρκή θλίψη που νιώθω βαθιά μέσα μου και που μπορεί να συνοψιστεί σε μερικές απλές λέξεις: "Δεν την αποχαιρέτησα", "Δεν είπαμε αντίο". Δεν γνωρίσαμε την ομορφιά αυτής της ύστατης συνενοχής ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που αγαπιούνται, αυτή τη σιωπή που θυμίζει μουσική παύση και περιλαμβάνει μέσα της τα πάντα, ακόμα και την Ελπίδα. Αυτό θέλω κυρίως να τονίσω.