• Είσοδος Χρήστη
• Εγγραφή
• 
• 

Αρχική / Βιβλία / Αρχαία Κείμενα / Αρχαία Ελληνική Γραμματεία

Περιγραφή

ΠΛΑΤΩΝ (τέλος), ΣΠΕΥΣΙΠΟΣ, ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ, ΠΟΛΕΜΩΝ, ΚΡΑΤΗΣ, ΚΡΑΝΤΩΡ, ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ, ΒΙΩΝ, ΛΑΚΥΔΗΣ, ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ, ΚΛΕΙΤΟΜΑΧΟΣ

Ο Πλάτων μεταχειρίζεται ποικιλίαν όρων δια να καταστήση ολιγώτερον κατανοητόν το σύστημά του εις τους αμαθείς. Υπό ειδικήν έννοιαν θεωρεί την σοφίαν επιστήμην των νοητών (δηλ. των πραγμάτων που είναι αντικείμενα σκέψεως), και των πραγματικώς υπαρχόντων (όντως όντων), η οποία λέγει ενδιαφέρεται δια τον θεόν και την ψυχήν, χωρισμένην από το σώμα. Ειδικώς επίσης αποκαλεί σοφίαν και την φιλοσοφίαν, που είναι μια λαχτάρα της θείας σοφίας. Γενικά δε λέγεται παρ' αυτώ σοφία και κάθε εμπειρία, όπως λ.χ. όταν λέη σοφόν τον τεχνίτη (δημιουργός). Και μεταχειρίζεται τους ίδιους όρους για να δηλώση διαφορετικές έννοιες. Μεταχειρίζεται π.χ. την λέξιν φαύλος και για την έννοιαν του απλού, του χρηστού ανθρώπου [...].
Για να αντιληφθούμε σωστά τους διαλόγους του, πρέπει να έχωμε υπ' όψιν τρία πράγματα: Πρώτα πρέπει να εξηγηθή η σημασία εκάστου των λεγομένων έπειτα εάν έχη γίνει χάριν προηγουμένης απόψεως ή προς υπογράμμισίν της, και εάν ιδρύη δόγματα ή αντικρούη τον συνομιλητή τρίτον απομένει να εξετασθή η ορθότης των λεχθέντων.

© Μαλλιάρης Παιδεία Α.Ε. (Γ.Ε.Μ.Η. 038272305000)

Όροι χρήσης | Επιστροφές | Τηλεφωνικές Παραγγελίες | Παραλαβή - Αποστολή και Πληρωμή

• 
• 
• 
• 
• 

• 
• 

Δημ. Γούναρη 39
546 22 Θεσσαλονίκη
2310 278707 | 640755