close
loading...
close
loading...
close
loading...
Εκδόσεις Μαλλιάρης-Παιδεία
Βιβλιοπροτάσεις
Bazaar Βιβλίου
Νέες Κυκλοφορίες
Best Sellers
Top 100

ΕΚΑΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΑ




16,80 € 15,12 €
κερδίστε 1,68 €
Συνήθως αποστέλλεται εντός 10 εργάσιμων ημερών (προϋπόθεση στοκ προμηθευτή)





Κωδικός είδους :
108.2685
Βάρος :
0.458 kg
Συγγραφέας :
Εκδότης :
Διαστάσεις :
14x21
Εξώφυλλο :
Μαλακό
Σελίδες :
416
Barcode :
9789601437002
ISBN :
978-960-14-3700-2
Ετος κυκλοφορίας :
2021

Περιγραφή

Η Αρετή και η Όλγα, δύο γυναίκες, πολλές ζωές. Η μια άφησε τον Πόντο, η άλλη άφησε τη Μικρά Ασία. Περπάτησαν τον δρόμο με τα χιλιάδες πεσμένα σώματα. 'Αφησαν πίσω τους κομμάτια της ψυχής. Έχτισαν ένα καινούριο αύριο σε άγνωστα χώματα. Η ιστορία του χαμού και της επανασύστασης. Δύο κόσμοι που φαίνεται ότι χάθηκαν, αλλά οι μνήμες πέρασαν από γενιά σε γενιά σε πείσμα των καιρών.

Μονοπάτια χωρισμένων οικογενειών, που συναντήθηκαν οι δρόμοι τους χρόνια αργότερα για να κάνουν τον απολογισμό. Έρωτες που χάθηκαν και ξαναβρέθηκαν στη δίνη των πολέμων. Έρωτες που αντρείεψαν τις καρδιές. Που γενναία αντιστάθηκαν στον χρόνο. Δηλώνοντας ότι η ζωή είναι ένας κύκλος ευτυχίας και λύπης, καλών και σκληρών στιγμών. Και προχωράμε με την πίστη ότι οι καλοί καιροί βρίσκονται πάντα μπροστά και γι’ αυτό δεν εγκαταλείπουμε ποτέ.Ένα βιβλίο που σίγουρα δε θέλεις να τελειώσει.

ΟΤΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ,
ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

Πέρασαν εκατό φθινόπωρα και θα περάσουν άλλα χίλια.

«Θα σας πω δύο ιστορίες. Την ιστορία της Αρετής και την ιστορία της Όλγας. Αυτές ήταν οι γιαγιάδες μου, κι οι ιστορίες τους είναι όμορφες μα και σκληρές. Μακάρι να ήταν αμακιγιάριστες από σκιές και θολούρες. Μακάρι να τους περίσσευαν οι γλυκές στιγμές. Αλλά δεν ήταν έτσι. Έζησαν σε χρόνια θυμωμένα, τότε που οι θάλασσες κατάπιναν τα ψάρια τους κι η στεριά γκρέμιζε την ανθρωπότητα. Τότε που τα πουλιά μετανάστευαν κυνηγημένα
και τα όρνεα παραφυλούσαν πάντα μέσα από κρύπτες μυστικές. Αυτές όμως δεν έμειναν αθώες πριγκίπισσες, μα σήκωσαν στα χέρια τα όπλα της ζωής και με μια ανάσα πέρασαν ετοιμόρροπες γέφυρες και διέσχισαν τα νερά
με σάπιες βάρκες. Γιατί τότε ο ουρανός είχε κατέβει πολύ χαμηλά, γιατί ήταν τότε που η άνοιξη είχε χαθεί και τα πελάγη είχαν χάσει το χρώμα τους...»