Βιβλία
- Αρχαία Κείμενα
- Βιογραφίες & Μαρτυρίες
- Γλωσσολογία & Σημειολογία
- Γραμματολογία & Λογοτεχνικό Δοκίμιο
- Γυναίκα - Μητρότητα - Εγκυμοσύνη
- Διατροφή, Βότανα & Υγεία
- Δίκαιο
- Εγκυκλοπαίδειες
- Επιστήμες
- Θρησκείες - Θεολογία
- Ιατρική
- Ιστορία
- Κοινωνιολογία - ΜΜΕ - Δημοσιογραφία
- Λαογραφία - Εθνολογία - Οδοιπορικά - Ταξίδια - Ανακαλύψεις
- Λεξικά
- Λογοτεχνία
- Μαγειρική & Οινολογία
- Μελέτες, Δοκίμια
- Μεταφυσική - Εσωτερισμός - Αναζήτηση
- Ξενόγλωσσα
- Οικονομία - Μάνατζμεντ
- Παιδαγωγική Επιστήμη
- Παιδικά & Νεανικά Βιβλία
- Περιοδικά - Κόμικς - Γελοιογραφίες - Χιούμορ
- Πληροφορική
- Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις
- Συμπληρωματική Ιατρική
- Σχολικά Βιβλία Οργανισμού
- Σχολικά Βοηθήματα
- Ταξιδιωτικοί Οδηγοί & Χάρτες
- Τέχνες
- Τεχνολογία
- Φιλοσοφία - Φιλοσοφικό Δοκίμιο
- Φύση - Περιβάλλον - Οικολογία
- Χόμπυ - Αθλητισμός
- Ψυχολογία - Ψυχιατρική - Ψυχανάλυση
Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΟΥ - ΟΙ ΕΡΩΤΙΚΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
κερδίστε 1,40 €
Συνήθως αποστέλλεται σε 2 με 7 εργάσιμες ημέρες
Κωδικός είδους : |
049.5923 |
Βάρος : |
0.16 kg |
|
Συγγραφέας : |
Εκδότης : |
|||
Διαστάσεις : |
12,5x20,5 |
Εξώφυλλο : |
Μαλακό |
|
Σελίδες : |
136 |
Barcode : |
9789605865160 |
|
ISBN : |
978-960-586-516-0 |
Ετος κυκλοφορίας : |
2025 |
Περιγραφή
Η παρούσα ανθολογία με τους ερωτικούς στίχους τού Γιάννη Κοντού εκδίδεται 10 χρόνια μετά τον θάνατό του και έρχεται να φωτίσει περισσότερο την πλευρά του εκείνη που τον έκανε αγαπητό μέχρι και σήμερα, ειδικά στους νέους: τον τρυφερό του χαρακτήρα. Ο Γιάννης Κοντός ταξίδεψε κυρίως στην πόλη (Αθήνα) και σε δωμάτια, πραγματικά ή φανταστικά. Σκηνοθέτησε τόσο το έργο όσο και τη ζωή του με τα υλικά της καθημερινότητας. Η ποίησή του είναι γεμάτη από τα σώματα και τα μέρη τους: ώμους, λαιμούς, χέρια, στόματα, μάτια, μαλλιά, φλέβες. Αλλά και από όσα εκπέμπουν τα σώματα: χαμόγελα, αναπνοές, λόγια, φωνές, ίχνη, φιλιά, αγκαλιές, ψιθύρους, ομιλίες.Στόχος της έκδοσης (και του ανθολόγου) είναι το βιβλίο να διαβαστεί και να χαριστεί από ερωτευμένο σε ερωτευμένο.
Η θάλασσα τα σκεπάζει όλα, και κολυμπάμε
ήδη στο πέλαγος. Όμως όταν σε βλέπω ανθίζω.
Το καμένο ξύλο πετά φύλλα.
Λες και δεν ξέρω πού είμαι και σε φιλάω
απελπισμένα, λες και φεύγω για πόλεμο.