Βιβλία
- Αρχαία Κείμενα
- Βιογραφίες & Μαρτυρίες
- Γλωσσολογία & Σημειολογία
- Γραμματολογία & Λογοτεχνικό Δοκίμιο
- Γυναίκα - Μητρότητα - Εγκυμοσύνη
- Διατροφή, Βότανα & Υγεία
- Δίκαιο
- Εγκυκλοπαίδειες
- Επιστήμες
- Θρησκείες - Θεολογία
- Ιατρική
- Ιστορία
- Κοινωνιολογία - ΜΜΕ - Δημοσιογραφία
- Λαογραφία - Εθνολογία - Οδοιπορικά - Ταξίδια - Ανακαλύψεις
- Λεξικά
- Λογοτεχνία
- Μαγειρική & Οινολογία
- Μελέτες, Δοκίμια
- Μεταφυσική - Εσωτερισμός - Αναζήτηση
- Ξενόγλωσσα
- Οικονομία - Μάνατζμεντ
- Παιδαγωγική Επιστήμη
- Παιδικά & Νεανικά Βιβλία
- Περιοδικά - Κόμικς - Γελοιογραφίες - Χιούμορ
- Πληροφορική
- Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις
- Συμπληρωματική Ιατρική
- Σχολικά Βιβλία Οργανισμού
- Σχολικά Βοηθήματα
- Ταξιδιωτικοί Οδηγοί & Χάρτες
- Τέχνες
- Τεχνολογία
- Φιλοσοφία - Φιλοσοφικό Δοκίμιο
- Φύση - Περιβάλλον - Οικολογία
- Χόμπυ - Αθλητισμός
- Ψυχολογία - Ψυχιατρική - Ψυχανάλυση
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΙΛΕΩΣΗ
κερδίστε 1,69 €
Εξαντλημένο
Κωδικός είδους : |
006.7098 |
Βάρος : |
0.438 kg |
|
Συγγραφέας : |
Εκδότης : |
|||
Διαστάσεις : |
21χ14 |
Εξώφυλλο : |
Μαλακό |
|
Σελίδες : |
275 |
Barcode : |
9789603258780 |
|
ISBN : |
978-960-325-878-0 |
Ετος κυκλοφορίας : |
2010 |
Περιγραφή
"Το γεγονός ότι μόνο εγώ γνώριζα και ακόμη γνωρίζω την ηθική αλήθεια των χτυπημάτων, που βουίζουν μέχρι σήμερα μες στο κεφάλι μου, με καθιστά πολύ πιο αρμόδιο ως κριτή εν συγκρίσει όχι μόνο με τον δράστη αλλά και με την κοινωνία, η οποία δεν νοιάζεται παρά μόνο για την επιβίωσή της".Το 1964, με αφορμή τις δίκες για τα εγκλήματα του 'Αουσβιτς στη Φρανκφούρτη, ο Αυστροεβραίος Ζαν Αμερύ έσπασε τη σιωπή είκοσι χρόνων, νιώθοντας επιτακτική μέσα του την ανάγκη να καταθέσει τους στοχασμούς που είχε αντλήσει από την προσωπική εμπειρία του ως θύμα και επιζών της ναζιστικής κτηνωδίας. Μαζί με τον Πρίμο Λέβι έδωσαν τον πιο νηφάλιο στοχασμό πάνω στη Σοά.
Τα πέντε δοκίμια εκδόθηκαν το 1966, καθιερώνοντας τον Αμερύ ως έναν από τους μεγαλύτερους στοχαστές του γερμανόφωνου χώρου. Στα αυτοβιογραφικά του δοκίμια, αυτό που τον απασχολεί είναι μάλλον η θέση του θύματος, η οποία κατά τον ίδιο παραμένει αμετάβλητη ακόμα και μετά τον πόλεμο, σε μια εποχή όπου το δικαίωμα στην αποκατάσταση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ηχεί παράταιρο μπροστά στην ανάγκη για "υπέρβαση του παρελθόντος" κατά την πραγμάτωση του "οικονομικού θαύματος".
Επιχειρώντας μια φαινομενολογική ανάλυση των θυμάτων του ναζισμού, ο συγγραφέας έρχεται να φωτίσει τη θέση του διανοούμενου στο 'Αουσβιτς, υπό συνθήκες όπου το πνεύμα φτάνει στα όριά του και αποτυγχάνει να συνδράμει τον πνευματικό άνθρωπο, ενώ συγχρόνως αποδεικνύεται μάλλον αυτοκαταστροφικό για τον ίδιο, καθώς η κληρονομιά του ευρωπαϊκού πολιτισμού δεν του προσφέρει το παραμικρό στήριγμα. Με προκλητική νηφαλιότητα, και χωρίς ίχνος συγκινησιακής φόρτισης, καταπιάνεται με το ζήτημα του βασανισμού, υποστηρίζοντας ότι εκείνος που έχει μαρτυρήσει χάνει το δικαίωμα να ορίζει το σώμα του και συγχρόνως την εμπιστοσύνη του στον κόσμο. Σε ό,τι αφορά το ρόλο της πατρίδας, ο Αμερύ αναλύει σε βάθος τη θέση του εκπατρισμένου: η στέρηση της πατρίδας εκτοπίζει κάθε αίσθημα ασφάλειας και στοιχειώνει τον εκδιωγμένο με την επίγνωση ότι ο οικείος του τόπος τον έχει εγκαταλείψε
Σημειώσεις: Γιάννης Καλιφατίδης.