close
loading...
close
loading...
close
loading...
Εκδόσεις Μαλλιάρης-Παιδεία
Βιβλιοπροτάσεις
Bazaar Βιβλίου
Νέες Κυκλοφορίες
Best Sellers
Top 100

ΠΡΟΣ ΤΗ ΛΙΜΝΗ




17,41 € 15,67 €
κερδίστε 1,74 €
Συνήθως αποστέλλεται εντός 10 εργάσιμων ημερών (προϋπόθεση στοκ προμηθευτή)





Κωδικός είδους :
108.2498
Βάρος :
0.552 kg
Συγγραφέας :
Εκδότης :
Διαστάσεις :
14x21
Εξώφυλλο :
Μαλακό
Σελίδες :
512
Barcode :
9789601436760
ISBN :
978-960-14-3676-0
Ετος κυκλοφορίας :
2021

Περιγραφή

Ένα διεθνές BESTSELLER που έγινε σειρά στο NETFLIX

ΕΝΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ «ΜΕΤΑ-ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ» ΘΡΙΛΕΡ

Αντιμετωπίζοντας το τέλος του πολιτισμού, όταν ξεσπά μια τρομακτική επιδημία, μια ομάδα ανθρώπων ρισκάρει τη ζωή, την αγάπη και την ανθρωπιά της σε έναν βάναυσο αγώνα για επιβίωση.

Δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, τα χρήματα έχουν χάσει την αξία τους, το χάος και η ανομία κυριαρχούν παντού, συμμορίες λυμαίνονται τα πάντα, τα μέσα ενημέρωσης πανικοβάλλονται.
Όσοι δεν έχουν ακόμη μολυνθεί αγωνίζονται απεγνωσμένα να βρουν τρόφιμα και καύσιμα. Η πόλη βρίσκεται σε καραντίνα. Όλες οι είσοδοι είναι κλειστές.

Φεύγοντας μακριά, ο Σεργκέι, μαζί με τη σύντροφό του, τον γιο της, τον δικό του γιο, την πρώην σύζυγό του, τον πατέρα του και τους γείτονές τους πηγαίνουν προς τη λίμνη. Εκεί, σε ένα μικρό έρημο νησί, θα προσπαθήσουν να κρυφτούν σε ένα καταφύγιο για να γλιτώσουν από την απειλή μόλυνσης.

Με φόντο μια τρομερή παγκόσμια καταστροφή, εξελίσσεται ένα σκληρό οικογενειακό δράμα. 'Ανθρωποι που κανονικά δε θα βρίσκονταν ποτέ κάτω από την ίδια στέγη πρέπει τώρα να ενωθούν για να ξεφύγουν από την εντεινόμενη επιδημία. Στον δρόμο θα αντιμετωπίσουν διάφορους κινδύνους και θα μάθουν όχι μόνο να επιβιώνουν, αλλά και να συγχωρούν.

Πού πηγαίναμε; Γιατί πηγαίναμε; Ήταν σωστή αυτή η απόφαση που είχαν πάρει άλλοι για μένα; Είχα κάνει το σωστό όταν συναίνεσα χωρίς να πω λέξη; Όταν εγκατέλειψα χωρίς να διαμαρτυρηθώ το μοναδικό μέρος όπου μπορούσα να νιώσω ασφαλής, ενώ όλοι αυτοί οι άνθρωποι γύρω μου ετοίμαζαν δείπνο, έβλεπαν τις ειδήσεις, έκοβαν ξύλα και περίμεναν να περάσει η επιδημία, σίγουροι ότι θα τέλειωνε σύντομα; Η δική μου πραγματικότητα -το βιαστικό πακετάρισμα, οι πυροβολισμοί, ένα νεκρό σκυλί, μια αφήγηση για μια πόλη που πέθαινε- χωριζόταν από τη δική τους με ένα αδιαπέραστο παραπέτασμα: Μπορούσα να τους δω μέσα απ’ αυτό, αλλά δεν μπορούσα να τους αγγίξω, δεν μπορούσα να μείνω μαζί τους, απλώς περνούσα από μπροστά τους, με τον γιο μου να κάθεται πίσω μου, και το μόνο που αισθανόμουν ήταν αβάσταχτη μοναξιά.

Μετάφραση: Βαγγέλης Κεφαλλονίτης