close
loading...
close
loading...
close
loading...
Εκδόσεις Μαλλιάρης-Παιδεία
Βιβλιοπροτάσεις
Bazaar Βιβλίου
Νέες Κυκλοφορίες
Best Sellers
Top 100

ΣΤΗ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ




16,90 € 15,21 €
κερδίστε 1,69 €
Συνήθως αποστέλλεται εντός 10 εργάσιμων ημερών (προϋπόθεση στοκ προμηθευτή)





Κωδικός είδους :
108.3567
Βάρος :
0.558 kg
Συγγραφέας :
Εκδότης :
Διαστάσεις :
14x21
Εξώφυλλο :
Μαλακό
Σελίδες :
512
Barcode :
9789601437620
ISBN :
978-960-14-3762-0
Ετος κυκλοφορίας :
2022

Περιγραφή

Με μάτια καρφωμένα στο κενό ανιστορίστηκε τη ζωή του, που σαν κινηματογραφική ταινία διάβαινε από μπροστά του: Βοσκαρούδι στο χωριό του, στα κακοτράχαλα μονοπάτια στους ορεινούς βοσκότοπους, αμήχανος έφηβος στη συνέχεια στην πολιτεία και στην υστεριά μούτσος σ’ ένα γκαζάδικο. Αμούστακο δεκαπεντάχρονο παιδί ανέβηκε στο πρώτο κατάστρωμα, γέρος αποβιβάστηκε από το τελευταίο. Και τι δεν πέρασε ολάκερη ζωή στα θαλασσινά μονοπάτια! Θυμήθηκε αίφνης μια παλιά ερωτική ιστορία με μια όμορφη εικοσιπεντάχρονη Χιλιανή, την Αντονέλα.
Η Αντονέλα είχε ιδιαίτερη αδυναμία στους αστερισμούς και ιδιαίτερα στον αστερισμό της Ανδρομέδας. Και καθώς ήταν ορατός μόνο από το Βόρειο Ημισφαίριο, και μάλιστα το φθινόπωρο, της είχε υποσχεθεί να την πάρει μαζί του σε κάποιο από τα ταξίδια του στην Ελλάδα, προκειμένου να δει τον αγαπημένο της αστερισμό. Όταν βρισκόταν στο κατάστρωμα του πλοίου, πάντα είχε την αίσθηση πως η «ματιά της Ανδρομέδας» ήταν στραμμένη πάνω του κι ένιωθε μια αδιόρατη γλυκιά αποχαύνωση, κάτι σαν προστασία, που του ’δινε την αίσθηση ή την ψευδαίσθηση πως ήταν η ματιά της Αντονέλας του.

Δε θυμάται να είχε ερωτευτεί -πριν και μετά- άλλη φορά. Η πρώτη εκείνη αγάπη έμελλε να διατηρήσει την πρωτιά και τη μοναδικότητά της ως τα σήμερα. Η Αντονέλα τον έκανε να ξεχνά τη σκληρή βιοπάλη του καραβιού στις λίγες μέρες που έμενε στο Λος Λάγκος. Στην κυριολεξία, η κοπέλα αυτή ήταν το «λιμάνι» του. Και ήταν όμορφη! Ψηλή, λυγερόκορμη, μελαχρινή, με μάτια μαύρα, αστραποβόλα και μαλλιά μαύρα, μακριά μέχρι τη μέση. Γυναίκα! Μα κάθε φορά που έπρεπε να σαλπάρει το καράβι του από το Λος Λάγκος, έβαφε εκείνος μαύρη την ψυχή του. Έβαζαν τότε σαν κοινό σημείο επαφής τον Νότιο Πολικό Αστέρα, σαν τύχαινε και έκανε ταξίδια στο Νότιο Ημισφαίριο. «Θα τον κοιτάμε κάθε βράδυ τα μεσάνυχτα και θα συναντώνται τα βλέμματά μας στο αστέρι αυτό!» είχαν συμφωνήσει.