close
loading...
close
loading...
close
loading...
Εκδόσεις Μαλλιάρης-Παιδεία
Βιβλιοπροτάσεις
Bazaar Βιβλίου
Νέες Κυκλοφορίες
Best Sellers
Top 100

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ




13,90 € 12,51 €
κερδίστε 1,39 €
Συνήθως αποστέλλεται εντός 10 εργάσιμων ημερών (προϋπόθεση στοκ προμηθευτή)





Κωδικός είδους :
108.2972
Βάρος :
0.287 kg
Συγγραφέας :
Εκδότης :
Διαστάσεις :
15x24
Εξώφυλλο :
Μαλακό
Σελίδες :
136
Barcode :
9789604994083
ISBN :
978-960-499-408-3
Ετος κυκλοφορίας :
2022

Περιγραφή

ΒΡΑΒΕΙΟ ΧΟΣΕ ΛΕΣΑΜΑ ΛΙΜΑ CASA DE LAS AMERICAS, 2020

«Όποιος γεννιέται σε λιμάνι γεννιέται με το ταξίδι μέσα του [...]. Το σακίδιο της ανθολογίας Τα μάτια του λόγου φυλάει πολλά από τη διαδρομή του ταξιδιού· κουβαλάει την επιθυμία να φιλήσει τα πόδια της ποίησης, γνωρίζοντας ότι στο τέλος απλώς θα φάει χώμα· κουβαλάει το χρυσό νόμισμα που πρέπει να παραδοθεί σε μια μικρή Κωφάλαλη για να έχει πρόσβαση στο ουράνιο τόξο της γλώσσας της. Μεταφέρει, επίσης, τα θολά ζώα που ο ποιητής μαδάει, απολεπίζει και γδέρνει, με την επιμονή να δει ένα δάκρυ στον πάτο της χύτρας. Και το εμμονικό κουλό χέρι της γραφής, τους αγνοούμενους συντρόφους, την αδηφάγα πείνα των καθρεφτών, τους εραστές που έβαλαν τα μάτια τους να τραγουδήσουν, τη ζούγκλα με τα σπλάχνα της έξω, τον θάνατο που δουλεύει μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου, το μαύρο αλεύρι της ξενιτιάς και τις μαρίμπες που πετάνε».

(Από την εισαγωγή του βιβλίου)

Τα μάτια του λόγου είναι ένα απάνθισμα από το ποιητικό έργο του σημαντικότερου ίσως σύγχρονου Αργεντινού ποιητή Χόρχε Μποκανέρα, τον οποίο δένει «ένας ομφάλιος λώρος με την Ελλάδα», από την πλευρά της μητέρας του και του μετανάστη, από τη Σάμο, παππού του. «Κάθε προσωπική ανθολογία», γράφει ο Μποκανέρα, «κλείνει μέσα της κι έναν τρόπο σύνθεσης, ενορχήστρωσης γλώσσας, εικόνων, εννοιών, εκλάμψεων και κενών σημείων. Κατ’ αυτή την έννοια, Τα μάτια του λόγου φιλοδοξούν ν’ αγγίξουν το βάθος του ανθρώπου, εκεί όπου, σύμφωνα με τα λόγια του ποιητή Μπούστος, "οι φωνές μας γλείφουν τον άνεμο"».

«?εν υπάρχουν κενά στην ποίηση του Χόρχε Μποκανέρα. Κάθε λέξη εκτείνεται ως την επόμενη, την πιάνει γερά, με τέτοιο τρόπο που η ένταση του νοήματος διπλασιά­ζεται κι ύστερα πολλαπλασιάζεται σε ένα συνεχές κρεσέντο, στο οποίο η προφανής και ενίοτε οδυνηρή κλασική ομορφιά, αντί να αποσπά την προσοχή του αναγνώστη από την ουσία του ποιήματος, του κόβει την ανάσα (εμένα μου την αιχμαλώτισε), λες κι αυτή η ανεπαίσθητη κίνηση του σώματος θα μπορούσε να διαταράξει το βάρος των λέξεων και τη βαθιά αρμονία τους».

Ζοζέ Σαραμάγκου

Μετάφραση,σημειώσεις: Αγαθή Δημητρούκα.