close
loading...
close
loading...
close
loading...
Εκδόσεις Μαλλιάρης-Παιδεία
Βιβλιοπροτάσεις
Bazaar Βιβλίου
Νέες Κυκλοφορίες
Best Sellers
Top 100

ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ (1690-1923)




33,92 € 30,53 €
κερδίστε 3,39 €
Συνήθως αποστέλλεται εντός 10 εργάσιμων ημερών (προϋπόθεση στοκ προμηθευτή)





Κωδικός είδους :
000.5633
Βάρος :
1.252 kg
Συγγραφέας :
Εκδότης :
Διαστάσεις :
24χ17
Εξώφυλλο :
Σκληρό
Σελίδες :
512
Barcode :
9786185161828
ISBN :
978-618-5161-82-8
Ετος κυκλοφορίας :
2017

Περιγραφή

Αφετηρία για τη συγγραφή του πονήματος αυτού αποτέλεσαν τα βιώματά μου με τους προγόνους μου, και, κυρίως, τα τραγούδια που άκουγα από μικρός για τους μεγάλους αγωνιστές του Πόντου, τους αδάμαστους μαχητές, τις φυσιογνωμίες εκείνες που μας συγκλόνιζαν και εμάς, τρίτης γενιάς πρόσφυγες, με τα κατορθώματά τους και τη γενναιοψυχία τους. Τραγούδια που τα τραγουδούσαμε μέχρι τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80.
Ήμουν εντυπωσιασμένος από το πάθος ενός λαού απλού και ασυμβίβαστου, που για να προασπίσει το ανθρώπινο δικαίωμά του για το αγαθό της ελευθερίας της ύπαρξής του, σε έναν τόπο όπου δεν υπήρχαν πολεμικά γεγονότα, αλλά κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις από Νεότουρκους και Κεμαλικούς, είχε καταφύγει για τη σωτηρία του στα βουνά της Αμισού και αντιστεκόταν απελπισμένα, υπό τη σκέπη των ένοπλων μαχητών και των καπεταναίων, που θυσίαζαν την ίδια τους τη ζωή για να προασπίσουν τις γυναίκες, τα παιδιά, τους γέροντες και τους ανήμπορους. Οι ελληνικοί πληθυσμοί της ευρύτερης περιοχής της Αμισού εξολοθρεύονταν συστηματικά, λόγω της θρησκευτικής τους διαφορετικότητας. Στα χείλη των συντοπιτών τους Μαυροτούρκων-Γαράτουρκλερ ηχούσε συνεχώς η φράση: θερίσαμε το κριθάρι, τώρα θα θερίσουμε και το σιτάρι. Μετά τη σφαγή των Αρμενίων ερχόταν η σειρά των Ελλήνων. Μαυρότουρκους ονόμαζαν τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς οι υπόλοιποι μουσουλμάνοι, που δε συμφωνούσαν με την εκκαθάριση των συντοπιτών τους χριστιανών, και τους προστάτευαν με μηνύματα για να μπορέσουν να διαφεύγουν: γάτσιν Γαράτουρκλερ κελίολαρ γάτσιν - φύγετε να γλυτώσετε γιατί έρχονται οι Μαυρότουρκοι... Και εκείνοι, κατέφευγαν στα παρθένα δάση και στα απροσπέλαστα βουνά και αντιστέκονταν, γιατί αυτό τους επίτασσε το ένστικτο της επιβίωσής τους. Τη σωτηρία τους την όφειλαν στους αγωνιστές αντάρτες, στους σωτήρες τους.
Κι εγώ, αντί για παραμύθια, μάθαινα την τραγική ιστορία της Παλιάς Πατρίδας. Μια πατρίδα, η οποία ήταν ταυτόσημη της μνήμης. Αν δε συντηρηθεί η μνήμη, χάνεται η θυσία των προγόνων μας, ο πολιτισμός μας, η ιστορία μας. Η ιστορική μνήμη είναι ό,τι πολυτιμότερο μας κληροδότησαν οι γενιές που έφυγαν. [...]
Το πόνημα αυτό για την αντίσταση των Ελλήνων του Πόντου στις εσχατιές της Ανατολής συμπληρώθηκε διεξοδικά με μαρτυρίες πολεμιστών, καπεταναίων, αλλά και κατοίκων της ευρύτερης περιφέρειας, όπου δημιουργήθηκαν ένοπλα σώματα αντίστασης, που βίωσαν τα γεγονότα και συμμετείχαν ενεργά σε αυτά, τόσο κατά τη νεοτουρκική, όσο και κατά την κεμαλική εθνοκάθαρση, όπως και με την έρευνά μου στο Διπλωματικό και Ιστορικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών, στο αρχείο της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών και στις κατ' επανάληψη ερευνητικές αυτοψίες μου στον Πόντο.
Το έργο αυτό ας είναι αιώνιο μνημόσυνο στις εκατόμβες των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, και στη θυσία των αγωνιστών της ένοπλης αντίστασης. [...]