Βιβλία
- Αρχαία Κείμενα
- Βιογραφίες & Μαρτυρίες
- Γλωσσολογία & Σημειολογία
- Γραμματολογία & Λογοτεχνικό Δοκίμιο
- Γυναίκα - Μητρότητα - Εγκυμοσύνη
- Διατροφή, Βότανα & Υγεία
- Δίκαιο
- Εγκυκλοπαίδειες
- Επιστήμες
- Θρησκείες - Θεολογία
- Ιατρική
- Ιστορία
- Κοινωνιολογία - ΜΜΕ - Δημοσιογραφία
- Λαογραφία - Εθνολογία - Οδοιπορικά - Ταξίδια - Ανακαλύψεις
- Λεξικά
- Λογοτεχνία
- Μαγειρική & Οινολογία
- Μελέτες, Δοκίμια
- Μεταφυσική - Εσωτερισμός - Αναζήτηση
- Ξενόγλωσσα
- Οικονομία - Μάνατζμεντ
- Παιδαγωγική Επιστήμη
- Παιδικά & Νεανικά Βιβλία
- Περιοδικά - Κόμικς - Γελοιογραφίες - Χιούμορ
- Πληροφορική
- Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις
- Συμπληρωματική Ιατρική
- Σχολικά Βιβλία Οργανισμού
- Σχολικά Βοηθήματα
- Ταξιδιωτικοί Οδηγοί & Χάρτες
- Τέχνες
- Τεχνολογία
- Φιλοσοφία - Φιλοσοφικό Δοκίμιο
- Φύση - Περιβάλλον - Οικολογία
- Χόμπυ - Αθλητισμός
- Ψυχολογία - Ψυχιατρική - Ψυχανάλυση
ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΤΑΓΚΛΑΣ
κερδίστε 0,53 €
Εξαντλημένο
Κωδικός είδους : |
009.3625 |
Συγγραφέας : |
||
Εκδότης : |
Διαστάσεις : |
21χ13 |
||
Εξώφυλλο : |
Μαλακό |
Σελίδες : |
112 |
|
Barcode : |
9789607073259 |
ISBN : |
960-7073-25-8 |
|
Ετος κυκλοφορίας : |
1995 |
Περιγραφή
Η γλώσσα των τοξικομανών είναι μια μορφή της λαϊκής μας γλώσσας, όπου οι αξίες, τα αισθήματα, η αλληλεγγύη, η συνενοχή, η κοινωνική κριτική, η αμφισβήτηση, συγκροτούν τη δική τους αντίσταση, και όπου η σημειολογία της γλωσσικής αμφισβήτησης οδηγεί τον αναγνώστη στον εντοπισμό μιας άλλης στάσης μπροστά στα κοινωνικά, ηθικά και πολιτικοϊδεολογικά ζητήματα του σύγχρονου κόσμου. (Γιάννης Πανούσης, Καθηγητής Εγκληματολογίας, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)Ντάγκλα είναι το αποκάρωμα που προκαλεί η χρήση ναρκωτικών (τρέμω μήπως δεν το είπα καλά, γιατί χρήστες και μελετητές τέτοιων ιδιωμάτων έχουν συνήθως έναν εριστικό σχολαστικισμό, όχι μικρότερο από εκείνον των γλωσσαμυντόρων). Πρόκειται, συνεπώς, για λεξικό των τοξικομανών. Το θεωρώ σημαντικό, όχι μόνο γιατί καταγράφει μια πραγματικότητα με την οποία άλλοι αρνούνται ν' ασχοληθούν, αλλά επίσης γιατί το ιδίωμα αυτό είναι από μόνο του ενδιαφέρον, συχνά ευρηματικό, ευφάνταστο και ασύγκριτα πιο εύηχο π.χ. από τα καλιαρντά. Όπως θα περίμενε κανείς από έναν Λεωνίδα Χρηστάκη κι έναν που (θέλει να λέγεται Επάρατος, οι λέξεις δεν ερμηνεύονται με φιλολογική ψυχρότητα, αλλά με την προκλητική οικειότητα των εκ πεποιθήσεως περιθωριακών. (Τα Νέα)